Newsletter 39/2014

Komentarze

 

 

 

ZGŁOSZENIE WIERZYTELNOŚCI W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM PROWADZONYM W NIEMCZECH

CZĘŚĆ I

 

 

Do tej pory w naszej praktyce zawodowej częściej zdarzało się, że to niemiecki przedsiębiorca, pechowy posiadacz niezapłaconych faktur przez polskiego kontrahenta, musiał podejmować kroki zmierzające do egzekucji swoich należności w Polsce.

 

Gdy okazywało się, że wobec polskiego przedsiębiorcy zostało wszczęte postępowanie upadłościowe, niemiecki kontrahent był zmuszony do zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu prowadzonym przed polskim sądem upadłościowym lub do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości polskiego dłużnika.

 

Od pewnego czasu często zdarzają się sytuacje odwrotne. Niemieccy przedsiębiorcy, którzy nie mogą sprostać wymaganiom rynku, ogłaszają upadłość. Wówczas to polski kontrahent musi zgłosić swoją wierzytelność przed niemieckim sądem upadłościowym. Tylko w ten sposób może przedłużyć nadzieję na odzyskanie swojej należności, chociażby w części.

 

Zgłoszenie wierzytelności w Niemczech

 

Podobnie jak w Polsce, również w Niemczech, zgłoszenia wierzytelności należy dokonać na piśmie, w określonym terminie. Ten wynikać może albo z przesłanego pisma syndyka (jeśli dowie się, że jesteśmy wierzycielem upadłego) albo z postanowienia sądu o otwarciu upadłości. Inaczej jednak niż w naszym kraju, zgłoszenia dokonuje się na przesłanym przez syndyka dwustronicowym formularzu zatytułowanym "Forderungsanmeldung im Insolvenzverfahren" (wraz z obszernym pouczeniem o sposobie jego wypełnienia). Następnie formularz należy przesłać do syndyka, a nie do wyznaczonego sędziego komisarza (tak jak to miało miejsce do 31.12.1998 roku w Niemczech, a jak to jest do tej pory w Polsce). Takie rozwiązanie ma na celu odciążenie sądu niemieckiego na tym etapie postępowania. To uproszczenie podpowiadamy polskiemu Ustawodawcy. Formularz należy dokładnie wypełnić i przesłać zwrotnie w dwóch egzemplarzach, wraz ze wszystkimi załącznikami.

 

Przy zgłoszeniu należy podać podstawę prawną zgłoszonej wierzytelności, oraz wysokość wierzytelności w EUR. Należy również wskazać okoliczności uzasadniające istnienie wierzytelności, najlepiej - np. w przypadku dostawy towaru - poprzez faktury, potwierdzenia dostawy i odbioru towaru, itd. Jeśli wierzyciel posiada już orzeczenie podlegające egzekucji (wyrok sądu z klauzulą wykonalności), powinien je złożyć w oryginale. Zaleca się, aby już na tym etapie przedstawić wszelkie dokumenty, które umożliwią wykazanie istnienia wysokości wierzytelności.

 

Niezgłoszenie wierzytelności w zakreślonym terminie nie powoduje utraty uprawnienia do dokonania zgłoszenia później. Istnieje jednak ryzyko powstania dodatkowych kosztów (podobnie jak w Polsce), które ponieść musi zgłaszający. Gdy do zgłoszenia wierzytelności dojdzie po terminie posiedzenia wyznaczonego w sprawie weryfikacji przesłanych zgłoszeń (Prϋfungstermin), wyznaczanego zwykle w odstępie kilku tygodni po terminie wskazanym do zgłaszania wierzytelności, sąd upadłościowy może wyznaczyć dodatkowy termin posiedzenia w celu weryfikacji takiego "spóźnionego" zgłoszenia i obciążyć zgłaszającego kosztami tego postępowania.

 

Warto w tym miejscu wyjaśnić, że wysłanie kompletnego formularza zgłoszenia wierzytelności (Forderungsanmeldung im Insolvenzverfahren) listem poleconym np. w ostatnim dniu wyznaczonego terminu, traktowane jest jako zgłoszenie wierzytelności po terminie, jeśli korespondencja ta nie dotrze do niemieckiego syndyka w terminie wyznaczonym do zgłaszania wierzytelności. Liczy się moment otrzymania zgłoszenia przez syndyka. Aby uniknąć podobnej sytuacji, warto w pierwszej kolejności przesłać dokument do syndyka faksem, ewentualnie w załączniku do korespondencji elektronicznej, a dopiero w dalszej kolejności korespondencją listowną.

 

Sporządzenie listy wierzytelności w Niemczech

 

Każda wierzytelność zostaje wpisana przez syndyka na listę ze wskazaniem podstawy wierzytelności i jej wysokości, niezależnie od tego, czy zgłoszenie jest uzasadnione czy też nie. Jeśli syndyk stwierdzi, że dane zgłoszenie zawiera brak formalny, wzywa wierzyciela do jego uzasadnienia. Lista wierzytelności zostaje wyłożona do wglądu dla wszystkich wierzycieli w siedzibie sądu upadłościowego najpóźniej na tydzień przed posiedzeniem w sprawie ostatecznej weryfikacji wierzytelności (Prϋfungstermin). Jest to rozwiązanie odmienne od przyjetego w polskim postępowaniu upadłościowym, gdzie lista wierzytelności sporządzona zostaje dopiero po sprawdzeniu zgłoszonych wierzytelności pod względem merytorycznym. Które z rozwiązań jest prostsze i bezpieczniejsze - rzecz do przemyślenia.

 

Zasadność zgłoszonych wierzytelności jest sprawdzana przez syndyka na posiedzeniu sądu (Prϋfungstermin). W praktyce, syndyk dokonuje tej weryfikacji wcześniej a podczas tego posiedzenia tylko informuje o jej wynikach.

 

Wierzytelność zostaje uznana w całości ("zur Insolvenztabelle wurde in voller Höhe festgestellt"), jeśli nie zostanie zakwestionowana ani przez syndyka, ani przez innego wierzyciela, lub gdy taki sprzeciw nie zostanie uwzględniony. Wówczas sąd upadłościowy dokonuje stosownego oznaczenia na liście wierzytelności, że dana wierzytelność została uznana, w całości lub w części. Oznaczenie to wywołuje wobec syndyka i pozostałych wierzycieli taki sam skutek jak prawomocny wyrok.

 

O możliwości zaskarżenia decyzji syndyka, informowaniu wierzycieli przez sąd upadłościowy o wynikach ostatecznej weryfikacji zgłoszeń i innych, w części II.

 

 

 

Krzysztof Łakomski

 

 

 

Newsletter jest dostarczany bezpłatnie przede wszystkim Klientom kancelarii Mikulski & Wspólnicy. Treść biuletynu opracowana jest przez prawników kancelarii i nie jest formą doradztwa prawnego.