Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z dnia 26 czerwca 2014 roku
sygn. akt I ACa 553/14
Treść jednostronnych oświadczeń stron umowy, nie ma znaczenia dla przesłanek zastosowania kar umownych i wypełnienia weksla, gdyż nie stanowi niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.
1. Oświadczenia stron a wykonanie umowy.
Zarzut apelacji - jako odnoszący się do oświadczeń stron zawartych w umowie, a nie do sposobu wykonywania umowy - jest irrelewantny z punktu widzenia istoty sprawy. Treść jednostronnych oświadczeń składających się na treść umowy, nie ma znaczenia dla przesłanek zastosowania kar umownych i wypełnienia weksla, gdyż nie stanowi niewykonania lub nienależytego wykonania umowy czy też braku dobrego wykonania umowy.
2. Podstawa wypełnienia weksla.
Pomimo, że umowa wykonawcza pozostaje w związku z ramową umową (...), to należy ją traktować jako umowę samodzielną, rządzącą się odrębnymi prawami, odrębnie określonym przedmiotem i zobowiązaniami stron.
Skoro żądanie pozwu zostało oparte na podstawach wypełnienia weksla wynikających z deklaracji wekslowej do ramowej umowy o współpracy (...), to powoływanie się na zapis (...) kontraktu zawartego na sprzedaż licencji oraz praw do technologii (...) jest okolicznością indyferentną.
3. Kryteria naruszenia art. 233 k.p.c. dotyczącego oceny dowodów.
Wielokrotnie w orzecznictwie sądów odwoławczych oraz Sądu Najwyższego podnoszono, iż zgłoszony w apelacji zarzut naruszenia art. 233 kpc może zostać uwzględniony jedynie w przypadku wykazania jakie kryteria oceny naruszył sąd przy ocenie konkretnych dowodów, uznając brak ich wiarygodności i mocy dowodowej lub niesłusznie im je przyznając, a także w wypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo-skutkowych.
4. Braki uzasadnienia wyroku jako podstawa odwoławcza.
Naruszenie normy art. 328 § 2 kpc może być skutecznym zarzutem apelacji tylko wtedy, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie posiada wszystkich koniecznych elementów, bądź zawiera tak kardynalne braki, które uniemożliwiają kontrolę instancyjną. Naruszenie przepisu, określającego wymagania, jakim powinno odpowiadać uzasadnienie wyroku może być ocenione jako mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy w sytuacjach tylko wyjątkowych, do których można zaliczyć takie, w których braki w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych i oceny prawnej są tak znaczne, że sfera motywacyjna orzeczenia pozostaje nieujawniona w sposób uniemożliwiający poddanie jej kontroli instancyjnej. W przedmiotowej sprawie uzasadnienie wyroku zawiera wszystkie elementy przewidziane w komentowanym przepisie i na jego podstawie można odtworzyć tok rozumowania Sądu I instancji.
5. Dopuszczenie spóźnionego dowodu a znaczenie dla rozstrzygnięcia sądu.
Bezskuteczne jest powoływanie się przez skarżącego na naruszenie art. 47914 § 2 kpc poprzez dopuszczenie dowodu z umowy licencyjnej z dnia (...) albowiem w/w postanowienie dowodowe nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia Sądu I instancji. Nie był to zresztą jedyny dowód, na którym oparto ustalenia faktyczne odnośnie istnienia umowy licencyjnej pomiędzy X a pozwaną.